• HalsslagaderEen vernauwing van de halsslagader kan een klontertje afschieten naar de hersenen en voor een ‘verwittiging’ zorgen van korte duur, of zelfs een beroerte veroorzaken. Tekens hiervan zijn plots gezichtsverlies uit een oog, moeite met spreken of schrijven, en scheefstand van de mond. Vanaf een vernauwing van meer dan 80% is er reden om een ingreep uit te voeren om erger te voorkomen.De vernauwing kan verwijderd worden door een open ingreep, waarbij de halsslagader wordt vrijgemaakt en de verstopping wordt verwijderd. Er wordt een lapje in de slagader gehecht om vernauwing te voorkomen. Na de ingreep wordt een buisje achtergelaten om bloed en vocht te verwijderen uit de wonde. Daags na de ingreep kan dit buisje meestal verwijderd worden, en de dag daarna kan je naar huis.

  Een alternatief is een endovasculaire behandeling, waarbij een stent of buisje van ‘kippengaas’ de vernauwing opendrukt en vastzet zodat er geen klontertjes kunnen afschieten. Hiermee kan je de dag na de ingreep al naar huis. Deze stent wordt echter niet vergoed door de Belgische ziekteverzekering en moet dus volledig bekostigd worden door de patiënt.

 

• Slagaders van de benen

Aderverkalking in de slagaders va de benen leiden tot etalagebenen waarbij patiënten na minder dan 250 meter stappen een krampende pijn krijgen in de kuiten. Na even rusten verdwijnt de pijn en kan je weer verder.
Als dit niet behandeld wordt, kan dit evolueren naar pijn in rust en zelfs niet-genezende wondjes aan de tenen.
Meestal kan dit behandeld worden met een endovasculaire ingreep waarbij een prik in de lies wordt gegeven, de vernauwing gepasseerd wordt met een draadje en over deze draad een ballon of kippengaas stent wordt geschoven. De vernauwing wordt op deze manier opengerekt en het bloed kan weer ongehinderd doorstromen. Je kan de dag na de behandeling al naar huis.

Bij verkalkingen in de lies is het vaak het beste om een open ingreep uit te voeren waarbij een sneetje in de lies wordt gemaakt, het bloedvat wordt vrijgelegd en de kalk eruit wordt gelepeld. Het bloedvat wordt opnieuw dicht genaaid met een lapje om vernauwing te voorkomen. Na de ingreep blijft steeds een buisje achter om bloed en vocht te verwijderen, dit kan meestal binnen de drie dagen verwijderd worden. Reken op een kleine week ziekenhuisverblijf.

Wanneer de slagader van het beenvolledig dicht zit kan het nodig zijn om een overbrugging aan te leggen. Hierbij wordt een ‘bypass’ aangelegd met een prothesebuis of met de eigen ader, waardoor het bloed weer ongehinderd vanaf de lies naar de knie kan lopen, via deze bypass. Na de ingreep blijft steeds een buisje achter om bloed en vocht te verwijderen, dit kan meestal binnen de drie dagen verwijderd worden. Reken op een dikke week ziekenhuisverblijf.

• Slagader van de buik (aortachirurgie)

Een verwijding van de buikslagader moet behandeld worden vanaf 55 mm doorsnede bij een man en 50 mm doorsnede bij een vrouw om het risico op een dodelijke scheur te
voorkomen. Meestal kan dit behandeld worden via een endovasculaire procedure waarbij via de beide liezen een endoprothese (een buisvormige prothese die een soort ‘nieuwe binnenband’ vormt) opgevoerd waardoor de verwijding wordt uitgesloten. Deze buis wordt net onder de nierslagaders geplaatst en verlengd tot in de slagaders van het kleine bekken. De verwijding van de buikslagader zal op termijn verschrompelen. Het is wel noodzakelijk dat je jaarlijks wordt opgevolgd om na te kijken of er geen ‘lekken’ optreden langs de prothese. Er worden twee kleine sneetjes gemaakt in de lies, meestal kan je twee
dagen na de ingreep naar huis.

Indien een ingreep via de lies niet mogelijk is, kan een klassieke broekoperatie uitgevoerd worden. Hierbij wordt de verbrede buikslagader vervangen door een kunststof buis met twee pijpjes naar de benen toe, in de vorm van een ‘broek’. Deze ingreep is zwaarder dan de endovasculaire procedure. Hiervoor blijf je minstens een week in het ziekenhuis en heb je snel zes weken herstel nodig.